Friaxe

                                          Papel Canson, 50x32 ctms, acuarela

                                       

Venecia. Cakerañadas.

                                        
                                         Caderno artesán. Acuarela e rotulador calibrado.

Bó Nadal e feliz Aninovo 2015. Flor de Pascua.

                                   Caderno artesán

Lirios de auga.

                                                   Técnica mixta, acuarela e pastel, 32x25 ctms

Florales. Cakerañadas.

                                          Acuarela, blanco de china, rotulador calibrado, caderno artesán.

                                                    Caderno artesán, acuarela.

Tristura

                                       Tinta china e pincel

Cakerañadas con tinta, grafito, plumiña.

                                          Antiguo ejercicio con tinta china e plumiña

                                          As bonequiñas de trapo, plumiñas e tinta china

                                               Dibuxado con grafito

Xarrón con maravallas

                                                  Técnica pastel sobre papel Canson de color gris, 35x25 ctms

Á beira do río medran ás árbores

                                          Papel Canson, 35x25 ctms

¿Quén dixo que non había rosas?

                                Técnica mixta, acuarela e pastel, papel Gvarro, 35x37 ctms

Foresta

                                          Técnica mixta, acuarela e pastel

Terras

                                         Técnica mixta, acuarela e pastel

Anémonas en florero. Técnica mixta.

                                          Acuarela y pastel, Técnica mixta.

Do vermello ó verde.

                                         Técnica mixta, 32x24 ctms, acuarela e pastel

Tinta, pluma e pincel

 

Polo río abaixo...

                                          Técnica mixta, acuarela e pastel.

Latexo azul

                                          Técnica mixta, acuarela e pastel, 35x25 ctms

O inverno, esa brancura.

                                          Técnica mixta, 35x25 ctms

Na ría

                                Papel Montval, 35x25 ctms

Carballeira outonal

                                          Papel Montval, 35x25 ctms

Cakerañadas encadeadas.

  

Dous retratos. Bocetos.

                                          Caderno artesán

Mariña con barcos

                                          Papel Montval, 35x25 ctms

Araucarias

                                          Papel Canson, 25x35 ctms

Paisaxe en outono

                                          Papel Canson, 35x25 ctms

Galeando.

                                        

"O galo cando canta é dia..."

Cakerañadas. Duas escenas ruráis.

                                         
                                            Caderno artesán.

Pequena ruta pola Costa da Morte. Parte II.

                                                  Corcubión. Parte da fachada e entrada de unha casa particular. ¿Un meigallo para coidarse do mal de ollo?

                                                  O mítico Monte Pindo, denominado o Olimpo dos deuses Celtas, un macizo granítico de 627 metros, no concello de Dumbría, catalogado coma  Lugar de Importancia Comunitaria e que se atopa incluído na Rede Natura 2000. Moito corren os contos, lendas e historias sobre este lugar, que chegaron a provocar interese en persoeiros galegos dos máis variados eidos. Fai dous anos foi arrasado por un voraz incendio acabando con unha vexetación e flora única na Galiza, só quedaron as rochas.

                 Fervenza do Ëzaro.  As lendas tampouco se esqueceron da veciña paraxe do río Xallas, pois dise que tras desta fervenza única en Europa por caer as súas augas directamente sobre a auga salgada do mar, existe unha porta máxica gardada por bruxas que levará embaixo do río ao mozo que se atreva a pasar, podendo daquela casar cunha bela princesa encantada e posuír unha enorme fortuna.

                                          Porto de Muros, a miña vila preferida da Costa da Morte.

                                         Rúa típica de Muros, e seguía a chover miudiño.

                                        Muros.  En maio de 1970 a vila foi declarada conxunto histórico-artístico, sendo definida como «Vila mariñeira que conserva os seus valores ambientais, típicos e pintorescos, ó lado da severa grandeza monumental de góticos palacios e templos como o da antiga Colexiata e o Santuario da Virgen do Camiño».

                                            Un dos calexóns que conforman a vila mariñeira de Muros.

                                            Chamoume a atención que en Muros tamén haxa mostras na sua arquitectura do estilo Modernista, como se pode apreciar nesta entrada a unha cafeteiria.

                                          Noia, Igrexa de Santa María a Nova, do século XIV, en estilo gótico mariñeiro, cunha ampla mostra de máis de cincocentas laudas sepulcrais desde o século XIV ó XIX.

                                          Hórreo de Carnota, o máis longo da Galiza, con 22 pares de pés, 34,7 metros de longo e 1,90 de ancho. Século XVIII, Monumento Nacional. Fin do periplo, ata outra millorada.

Pequena ruta pola Costa da Morte. Parte I.

                                          Ría de Ferrol, embarcadoiro para un refrescante viaxe en barco ata a saída ó mar e volta. Atmósfera despexada ás veces, e outras con néboas húmidas, un bó comenzo para apreciar cómo os mariscadores faenaban na ameixa.

                                        

                                         Mariscando a ameixa

                                          Castelo de San Felipe, fortaleza militar, século XVI, ría de Ferrol.

                                         A "Rosa dos Ventos" forma parte do parque das esculturas na zona da Torre de Hércules.

                                                    Farolas do paseo marítimo de A Coruña, (detalle), cada farola ten un esmalte diferente.

                                          Castelo de Vimianzo, (Torres de Martelo), séculos XIII, XIV e XV. Houbo que botar man de paraugas e chuvasqueiros, a fina choiva facía sombra a mostra dos encaixes de Camariñas expostos no interior.

                                          ... e seguía a chover. Porto de Camariñas, en plena Costa da Morte, pequena vila famosa polos seus encaixes.

                                         Faro de Muxía, zona cero da Costa da Morte no desastre ecolóxico do Prestige. Chovía mainamente, unha lembranza para a xenerosidade dos voluntarios de todo o mundo. que participaron na recollida do chapapote.

                                          Os compañeiros fixeron o ritual de pasar por baixo da "pedra dos cadrís", para que a Virxe da Barca lles derá boa saúde...

                                          E chegamos a Fisterra, Finis Terrae, fin da terra. O Faro do fin do mundo cos cantís de vertixe extrema.

                                          C orcubión, vila mariñeira e señorial.